Van Fotoğrafçı Çocuklar Atölyesi

VAN FOTOĞRAFÇI ÇOCUKLAR ATÖLYESİ

İKRAM KAPAGAN

Çalışmayı tamamlamayan çocukların nedenleri; 

 

1-Konteynırkentlerde yer alan güvenlik görevlilerinin atölyeyi yanlış lanse edip çocukları ve aileleri engellemeleri
2-Konteynır kentlerde var olan kuran kursuna katılan çocukların zamanlama problemi yaşamaları,
3-bazı ailelere ve çocuklara atölyenin cazip yada ilgi çekici gelmemesi.
4-başka konteynır kent ve evlere taşınmalar.
Çalışma grubunun sürekli katkıyı sağlamak için uyguladığı yöntemler ve çabaları;
1- yanlış lanse edilmesinin önüne geçmek için güvenlik görevlilerine atölyenin misyonu ve çalışma şekli anlatıldı
2-zamanlama sıkıntısı yaşayan çocukların atölye programı onların uygun zamanına göre ayarlandı.
3-çalışma ailelere anlatılıp etkinliklere davet edilerek ilgi çekici hale getirilmesi sağlanılmaya çalışıldı.

Çalışmayı sürdüren eğitimci sayısı 24. iş bölümündeki görevleri genelde fotoğrafçı olan eğitmenler programda var olan pedagojik etkinlikler ile fotoğraf etkinliklerini beraber uygulayan ve çocukların yoğunluğundan dolayı bir başka alanda eğitmenlerin çocuklarla eğitsel oyunlar ve etkinlikler gerçekleştirenler ile aile -çocuk ve atölye ilişkisini sağlamaya çalışan eğitmenlerin görevlerinden birkaçı.

Çalışmayı gerçekleştiren kurumlar:

1-Anadolu Kültür Merkezi
2-Fotoğraf Vakfı
3-Galata Fotoğrafhanesi
4-Nar Photos

Parasal kaynağın temini;

 

Garanti bankası Ve parasal destek sunan şahışlar.

Çalışma sonuçlarında ortaya çıkan ürünler:

 

Van da 5-12 Ekim tarihleri arasında çocukların katılımı ve bazı STK 'lar ve Van Belediye başkanının ve çalışanlarının katılımıyla açık hava sergisi gerçekleştirildi.
Yine Van Depreminin 1.yıl dönümünde 23 ekimde 13:41 adlı deprem sergisi ile beraber açık hava da sergi.
İstanbul da 12 Aralıkta bir hafta boyunca Galatasaray lisesinin önünde açık hava sergisi ve Cezayir Toplantı salonunda sergi ve basın açıklaması.

Çalışma sonrasında uygulanan metod kısa fotoröportajlar, daha çok fotoğrafla ilgili terimlerin tanıtımı ve çeşitli etkinlikler gerçekleştirildikten sonra çocukların istedikleri-istemedikleri,sevdikleri-sevmedikleri,hoşlandıkları-hoşlanmadıkları vs. şeylerin çekimi ile gerçekleştiriliyordu.
Çalışma örgün ya da yaygın eğitimin metodolojilerine başvurulmadı.alternatif eğitim metodoloji
sine uygun düşecek anlayış ve yaklaşımla hareket edildi.gönüllü eğitmenler ve gönüllü insanların katılmasıyla çalışma ekibi kurularak dayanışma ve ortak hareket anlayışı ile çocuk merkezli ,doğada, serbest ortamda çocukları dört duvar arasına mahkum eden anlayıştan uzak,birlikte  öğrenme anlayışı esas alınarak atölye gerçekleştirildi.

Çalışma sırasında uyulan ilkeler: 

 

1-Yaklaşım öğretmen -öğrenci ilişkisi şeklinde değil Beraber öğrenmeyi esas alan ve eğitmenlerin çocuklara rehberlik ettiği bir yaklaşımdı.

2-Dil ;çocukların kendi ana diileri olan kürtçe ve türkçe diliyle eğitim ortamı sağlandı.çocuğa ego zedeliyici dil yerine Ben dili ,empatik yaklaşım ve ego destekleyici dil uslupları kullanılacak şekilde yürütüldü .

3-Etik açısından çocukların ve ailelerin yaşam alanlarına, yaşam tarzına ve fikirlerine, değerlerine uygun ve saygı gösterilerek gerçekleştirilmeye çalışıldı.

4-çalışma esnasında etkinliklerde estetik kavramını güzel-çirkin ,iyi -kötü vs. kavramlarından ziyade çocukların estetik yaratıcılıkları ortaya çıkarmayı esas alan ortam ve yaklaşım sergilendi.

5-oryantalist bakış açısına yol açmayacak tutumlar ve ilkelere göre hareket edilmeye çalışıldı.

Çalışma sırasında karşılaşılan zorluklar ve çözümler;

1-konteynır kentlerde depremin yaratmış olduğu travmadan ötürü ve çocukların kendilerini ifade edebilecekleri ya da enerjilerini boşaltacakları alanların ,etkinliklerin olmayışı ve tek etkinliğin atölye olması çocuklarda enerji birikmesine yol açtığından zaman zaman bunun atölyeye olumsuz davranışlarla yansıması.

2-bu olumsuz davranışlar ;çadırın yırtılması şeklinde ,kontrol etmede ,etkinliklerin gerçekleştirilememesi sıkıntı yaratan durumlardı.

3-konteynır kentlerde olan güvenlik güçlerinin atölyeyi yanlış lanse etmesinden kaynaklı ailelerin ve çocukların atölyeyi zaman zaman şüpheyle karşılaması

4-zaman zaman bilinçsizce gelişen  var olan durumları ajite etme ve durumlara olağan üstünlük katma nedenleriyle  eğitmenlerde duygusal yoğunluklara yol açması ve bundan  işleyişin zaman zaman sapması  sıkıntı yaratan durumlardandı.

5-eğitmenlerin zaman zaman dil konusunda problem yaşamaları .

 

Çözümler: 

 

1-çadırı yırtmalarının önüne geçebilmek için çadırı beraber onararak ,yaşam alanların ı kendilerine ait olduğunu hissettirerek ,sorumlulukları paylaşarak önüne geçilmiş oldu ki her sabah eğitmenlerden önce çocuklar atölyeye gelip atölyeyi temizleyip ,düzenleyerek eğitmenleri beklemeleri atölyeyi zamanla ne kadar benimsediklerinin göstergesiydi.
2-Konteynır kentlerdeki güvenlik güçlerinin yaratmış olduğu algıyı değiştirmek için atölyenin amacı ve misyonu güvenlik güçlerine ve ailelere anlatılarak çözüm bulunuldu.

3-Bilinçsizce orataya çıkan Oryantalist bakış(durumları ajite etme ve olağanüstülük katma) açısının yaratmış olduğu sıkıntıların giderilmesi için Özcan hocamız sürekli bu mesele üzerine mail grubunda tartışmaya açıp eğitmenleri yönlendirerek sorun giderilmeye çalışıldı.

4-Dil konusunda Kürtçeyi bilen çalışma arkadaşlarını organize ederek bu eksiklik de giderilmeye çalışıldı.

Çalışma Sırasında Kullanılan araç -gereç ana ekipman ve yardımcı ekipmanlar;

Ana Ekipmanlar :Dijital Fotoğraf Makineleri,hafıza kartları, projeksiyon,diz üstü bilgisayar, etkinlikler için kırtasiye malzemeleri(boya,kalemler ,fon kartonlar,borular,kovalar,mercekler,aynalar vs.)

Yardımcı ekipmanlar: Vantilatörler,yangın tüpü,minderler,temizlik malzemeleri vs.

 

Çalışma sırasında çocukların aileleri ve çevrede yaşayanlarla nasıl ilişkiler kuruldu.karşılaşılan problemler ve çözümler: 

 

Çalışma sırasında ilk önce çocukla iletişime geçilip atölye çalışmasında yapılacaklar anlatıldı.sonrasında ailelere de atölye çalışması anlatıldı.atölyeye davet ettik eğitmen ve çocukların ilişkilerini,ve yapılan etkinlikleri gözlemlediler. çevreden merak eden insanları davet ettik.çevredeki insanlar ve aileler çadır kurulumunda ve atölyenin etrafını güzelleştirme adına her çalışmamıza katıldılar destek verdiler. evlerine davet ettiler misafir olduk bu da karşılıklı güven duygusunu artırdı.biz de her hafta sonu çocukların çektiği fotoğrafları sergileyerek hem cevredeki insanları hem de aileleri davet ettik.sergiyi çocuklarıyla beraber gezdiler sergi de ikramlar sunduk çocukların çekmiş oldukları fotoğrafları değerlendirdiler.atölyeyi ve sergileri beraber gerçekleştirdik diyebiliriz.

Çalışmaya katılan fotoğrafçı olmayanlar ve vasıfları;
Fotoğrafçı olmayıp çalışmaya katılan çok kişi vardı.bunlar belediye çalışanları,ev kadınları,mahalledeki gençler, bazı STK çalışanları,sınıf öğretmenliği ve okul öncesi öğrencileri,kadın aktivistler idiler. çalışmaya herkesin farklı farklı katkıları oldu kimisi çadır kurulumunda yardımcı oldular,kimisi çocuklarla değişik eğitsel etkinlikler gerçekleştirdi, kimisi sergiye yardım ettiler ,kimileri atölye bünyesinde kadınlara ve çocuklara sağlık taraması ve eğitici seminerler düzenlediler kimisi çocuklara ulaşmamızda bize rehberlik ettiler kimisi çevre hakkında bizi bilgilendirdiler .Farklı farklı bir çok alanda çalışmaya katkıları oldu.

Çocuklarla fotoğraf çalışmalarının ''eğitmen ve organizasyon grubuna katkıları'
Eğitmen ve organizasyon grubuna iletişim ,farklı kültürleri tanıma va kaynaşma imkanı sağlar.
Çocukların dünyasını anlama fırsatı sağlar.
Foto-aktivizstlik alanında deneyım sağlar.,
Var olan önyargıların yıkılmasını sağlar.

Çalışmanın çocuklara kısa ve uzun vadeli katkıları;

Çocuklar kendilerin ifade edecekleri başka bir alanın da fotoğraf olduğunu kavradılar .
Çektiği fotoğrafların sergilenmesi beğeni toplaması özgüvenlerinin gelişimsine yol açtı.
Fotoğrafçılık diye bir alanın olduğunu ilerde hem hobi olarak meslek olarak fotoğrafçılık yapabilirim fikri oluştu.
Belgesel fotoğraf hakkında bilgi ve foto-röportaj hazırlama hakkında bilgi sahibi oldular.,
çocuklarda meydana gelen deprem travmasını iyileşmesine dönük katkısı oldu.
Fotoğrafın da bir itiraz dilinin bir aracı olabileceğinin farkına varıldı.
Eğlendirici ,keyif alıcı etkinliklerin mutluluğu yaşanıldı.
kitap ve sergi çalışması ile yaratıcılıklarının farkına varılması sağlanıldı.
Kendi ana dillerin atölyede ya da öğrenme ortamında kendini ifade etmenin mutluluğu yaşanıldı.
Van da atölye sonrası oluşturulan fotoğrafçılar ekibinin daha sonradan çocuklarla çalışmayı ilerletme fikrine varıldı bu yönde çabalar sarfedilip bu çocuklarla fotoğrafçılık üzerine uzun süreli çalışmalar yapılmaya çalışıldı.

Çalışmanın aileler ve çevre üzerindeki etkileri: 

 

Deprem ve sonrasında medya ve sosyal medya tarafından yükselen faşist söylemler.Depremzedelerde ekstra bir travmaya   yol açmıştı.atölyelerin kurulması ve gönüllü ağının oluşması hem halkları birbirine yakınlaştırdı hem de oluşan travmayı ve öfkeyi dindirici etkisi oldu.

Çocuklarının farklı alanlarda da yetenekli ve başarılı olabileceğinin düşüncesi doğdu.

 

ÇOCUKLARDA TANIMLI BİR MÜFREDAT VE İŞLEYİŞE İHTİYACI OLUP OLMADIĞI KONUSUNDAKİ DEĞERLENDİRMELER 

 

Atölye esnasında gözlemlediğimiz gibi çocuklar doğası gereği yakmaya ,yıkmaya ,kırmaya –dökmeye yatkındır.hareketlidir  ve kontrol etmek ve sağlıklı ,güvenli bir ortam oluşturmak oldukça güçtür.
Bunun önüne geçmek için ya da ortamı kontrol edebilmek için yapılacak etkinliklerin belli bir planlamasının olması lazım kanımca.Yoksa eğitmenin yol haritasının olmaması ortamı kaosa dönüştürebilir.
Bizim atölyelerimizde belli bir etkinlik şeması ve planlaması vardı bu da işimizi kolaylaştırıyordu.Etkinliklerimiz:kare kadraj,çiçek dürbünü,eğitsel oyunlar,Camera-obscura,periskop ve kolaj şeklindeydi.hergün farklı etkinlikleri çocuklarla yapmaya çalıştık.fakat benim gözlemlerim etkinliklerin az oluşu ve kısa sürede bitişi çocukta sıkkınlığa yol açıyordu ve sağlıklı bir ortam oluşturmada zorlanıyorduk. Etkinliklerimizi ne kadar çoğaltırsak hem çocuklar için hem de eğitmenler için daha yararlı olacağına inanıyorum. Ayrıca çocukların yaratıcılıklarını geliştirmeye ve farklı zeka alanlarının, yeteneklerinin farkına varmasında da yardımcı olabileceğini düşünüyorum.

BU ÇALIŞMANIN SÜREKLİ KILINMASI KONUSUNDAKİ DÜŞÜNCELER 

 

Atölyelerin kalıcı olabilmesi için daha çok kolektif çalışmaya dönüştürülmeli belli başlı kişilerin inisiyatifine bırakılmamalı.Herkes çalışmanın kalıcılığı açısından görüş bildirmeli ,sorumluluk almalı ve bunun için çaba harcamalı.atölyelerin başından sonuna kadar kişilerin inisiyatifine bırakılması kolektiflikten çıkması Kişiler üzerindeki yükü arttıracağından hem hataların çoğalmasına hem de amacından sapmaya yol açabilir.İktidar kavramına ve ego sürtüşmelerine zemin hazırlayabilir bu da Çalışmanın  popülist kaygılar üzerine yoğunlaşmasına
Yol açabilir ki bu da çocukları istismar etmeye kullanmaya yol açabilir,tehlikelidir . çocukları ve çalışmanın bütününü ego sürtüşmelerine ve iktidar kuruntularına zemin hazırlamayacak bir anlayışla hareket edilmeli  ve bu durumların analizi ve çözümü için  profesyonellerden ,pedagoglardan,sosyolog ve psikologlardan fotoğraf alanında yetkinleşmiş kişi ve kurumlardan destek alınmalı ya da çalışmaya dahil edilmeliler.

Atölye yapılacak yerde çocuklardan ya da gençlerden oluşan fotoğraf kalıcı bir yapı oluşturulup çalışma sonlandırmalı.Bu yapı kulüp ,dernek  ya da bağımsız bir grup şeklinde olabilir. yetenekli gençler ve çocuklardan oluşan bir ekip oluşturulup yereldeki fotoğrafçılarla beraber hareket etmeleri  ve destek almaları sağlanılmaya çalışılabilmeli.
STK lardan ,yerel yönetimlerden bu çalışmalrın kalıcılığı için girişilmede bulunabilmeli,
Atölyedeki  Çocuklarla  ya da gençlerle İletişim diri tutulmaya çalışılmalı merak ve ilgiyi sürekli canlı tutulmaya çalışılabilmeli.
Atölyeler üç aylık ya da beş aylık bir çalışma olarak düşünülmemeli  3 ayda ya da 5 ayda çocukların hayatına  nasıl etki edilebilmeli ve nasıl kalıcı olabilmeli düşüncesi hakim olmalı atölye boyunca.
Her çocuğun olmazsa bile bu işi devam ettirecek  çocukların elinde daha sonra uzun süre kullanabileceği fotoğraf makinları temin edilebilmeli.
Atölyenin çok kalabalık olmasından ziyade ne çok az ne de çok kalabalık olacak şekilde  çocuk sayısı sınırlı tutulmalı arta kalacak bütçe çalışmanın kalıcılığına harcanmalı.
Özellikle eğitmenlerin ya da organizatörlerde oluşan oryantalist bakış açısını ve çocukları ajite etme düşüncesinin kırılması için yine pedagoglardan,psikologlardan  ve fotoğraf alanında uzman kişilerden ve yereldeki   kişilerden destek alınmalı .
Deprem sonrası oluşan travmalar hakkında eğitmenlerin ve organizasyon grubunun bu konuda bilgi sahibi olmasına çalışılmalı ve depremzede çocuklara yaklaşım hususunda psikologlardan ya da uzman kişilerden destek alınmalı.